“Magsasama tayo sa bawat sunset, sa lahat ng panahon…”

Bago nawala ang Gabay ng mga Feeders na si Irama ay iniwan nito ang mga mahalagang bilin sa apo na si Irisha. Si Irisha na nagtataglay ng parehong kapangyarihan at sinanay ng abuela para maging kahalili nito. Sa pagsunod ni Irisha sa mga bilin ay matutuklasan niyang hindi birong responsibilidad ang ipinasa sa kanya ni Imang. Kailangan niyang hanapin ang isang mahalagang libro at pag-isahin ang mga Feeders na nasa panig ng liwanag upang maging buo ang lakas nila. Naglakbay si Irisha at naghanap—may mga natagpuan siyang bagong kakampi, isa sa mga iyon si Vio Gallet, ang apo ng Element Guardian na dating matinik na espiya ng Fedeus. Para kay Irisha, isang Feeder na mapanlinlang si Vio, naging biktima pa nga siya nito sa mismong sagradong lugar ng mga Livin. At nang makausap niya ang mga mortal na nakakakilala sa lalaki ay lalo nang natiyak ni Irisha na hindi ito dapat pagkatiwalaan. Hindi dapat, ngunit natagpuan niya ang sariling nagtitiwala sa isang dating kaaway. Ang kaaway na hindi niya inaasahang mananatili sa tabi niya sa mga sitwasyong kinailangan niya ng matatag na kakampi. At sa paglipas ng mga araw ay matatagpuan ni Irisha ang sariling nahaharap sa katuparan ng sumpa. Paano niya gagampanan ang tungkulin bilang bagong Gabay kung kahinaan na ang dala ng kanyang puso? Ang puso na dapat ay pinagmumulan ng liwanag na lakas niya bilang isang Livin. Hindi lang iyon, matutuklasan din ni Irisha na ang kanyang puso ang posibleng maghatid sa kanya sa bingit ng kamatayan. Magagawa ba siyang sagipin ng pag-ibig ni Vio?